जीवनकुमार शाक्य
हजूरको
दर्शन गर्न गएको गजूरको दर्शन गरेर आएं ।
जिन्दगि
सेवामा समर्पण गर्दा हजूरको आश्वान पाएं ।
भोजनमा
नूनको कमिले गर्दा आंसु मुछेर खाएं ।
हजूरको दर्शन गर्न गएको गजूरको दर्शन
गरेर आएं ।
देख्नेहरुको
तिरस्कार भएर के भो आँखा नदेख्नेहरुको मायाँ पाएं ।
संगीतको
ताल नजानेर केभो शोरमा शोर मिलाएर गीत गाएं ।
अनुमानको
पनि एउटा हद हुन्छ भने मैले अकुत सम्पत्ती कमाएं।
हजूरको दर्शन गर्न गएको गजूरको दर्शन
गरेर आएं ।
घाम
र पानीको मलाई कुनै परवाह छैन बेसाहाराहरुको सहारा बनाएं ।
धनसम्पत्ती
र सुख त अभिसाप नै भयो अभाव र दुःखलाई साथ बनाएं।
युवा
छंदा पिरती लाउन जानिन दृष्टिबिहनताहरु सित मायाँ लाएं ।
हजूरको दर्शन गर्न गएको गजूरको
दर्शन गरेर आएं ।
के
खायो के खाएन के भयो के गर्यो हेरकपल उतै मन लगाएं ।
छामेर
लेखपढ गर्ने छामेरै संसार देख्ने सेवाको
संस्था बनाएं ।
आफ्नो
कमाईको अलिकति भाग खुत्रुकेमा खनाएर पनि मगन्ते जनाएं ।
हजूरको दर्शन गर्न गएको गजूरको दर्शन गरेर आएं ।
गजल
रचना गर्छु भन्दा भन्दै यस्तो कबिता पो बनाएं ।
पत्रकारिता
मेरी ईतिहांस भएछ त्यसैले त बुढो पत्रकार भनाएं ।
जिन्दगि
डेरामा बिताई ऋण पाएर एउटा घर बनाए ।
के
कमाए के गुमाए जिन्दगिमा आफूलाई समाजस्वी बनाएं ।
हजूरको दर्शन गर्न गएको गजूरको दर्शन गरेर आएं ।
No comments:
Post a Comment