भगवान गौतम बुद्धको अनौठो खेती

एक पटक भगवान बुद्ध एक धनी मान्छेको घरमा भिक्षा मांग्न जानुभयो । धनी मान्छेले भन्यो, 'तपाई भीख किन माग्नुहुन्छ ?

भगवान् मुस्कुराउनुभयो र भन्नुभयो, 'खेती नै गर्छु, दिन रात गर्छु र अन्न उत्पन्न गर्छु।'

त्यस मान्छेले सोध्यो, 'यदि तपाई खेती गर्नुहुन्छ भने,  तपाईसित गोरु कहाँछ, अन्न कहां छ  ?'

भगवान बुद्धले भन्नुभयो, 'मैले अंतः करणमा खेती गर्छु । विवेक मेरो हलो र संयम तथा वैराग्य मेरो गोरु हो ।'

मैले प्रेम, ज्ञान र अहिंसाको बिउ छर्छु र पश्चातापको पानीले त्यसलाई सिँचाई गर्छु। सबै उपज मैले विश्वलाई बाँड्छु । यहि मेरो खेती हो ।

अतः विवेक, संयम, वैराग्यको सहायताले प्रेम, ज्ञान, अहिंसाको बीज अंतःकरणमा छरौँ र पश्चातापको पानीले सिँचौँ। प्राप्त उपज़ सारा विश्वलाई बांडौ, सबैको कल्याण गरौँ, सबैको मंङ्गल गरौँ ।

भवतु सब्ब मङ्गलम् ।